„Gorąco polecam moje książki i nie uważam, że robiąc to przyćmiewam w jakikolwiek sposób chwałę Śrila Prabhupady. Myślę, że tak naprawdę świadczą one wymownie o jego wielkości, gdyż są pisane jedynie dzięki jego łasce”.
Pytanie: Dlaczego w ostatnim wpisie (Miracles and Dreamless Sleep – Cuda i sen bez marzeń) pominąłeś cały dorobek pisarski naszego mistrza duchowego Śrila Prabhupady, wymieniając jedynie dzieła Śrila Rupy Goswamiego, Śrila Dżiwy Goswamiego i twoją własną książkę?
Odpowiedź: Dżiwa Goswami jest obecnie moim ulubionym pisarzem. Każdy nowożytny autor, którego czytałem, idzie w jego ślady. „Moja” książka jest właściwie jego książką (Tattwasandarbha, Tattva-sandarbha) z moim niewielkim komentarzem.
Pytanie: Który aczarja bhaktimargi, Twoim zdaniem, najbardziej trafnie zinterpretował śruti i purany i jaka istotna i właściwa literatura jest w związku z tym dostępna?
Odpowiedź: Najbardziej trafna odpowiedź na to pytanie brzmi: Dżiwa Goswami, nie Śrila Prabhupada. Dorobek Śrila Prabhupady cechuje nieco odmienny charakter i ujęcie. Wydawszy Tattwasandarbhę z komentarzem, zalecam tę pozycję jako wstęp do dzieła Śri Dżiwy. Tattwasandarbha stanowi podstawę całej naszej filozofii, w której pramana i premeja (premeya) sampradaji ustanowione zostają drogą wszechstronnej prezentacji, zawierającej obszerne odniesienia do śruti i puran.
Pytanie: Niezwykle trudno jest wyrobić sobie jedno ogólne spojrzenie początkującemu, który bardzo pragnie zharmonizować doktryny różnych aczarjów.
Odpowiedź: To właśnie czyni Tattwasandarbha. Natomiast w traktacie Satsandarbha (Sat-sandarbha) Śri Dżiwa uhonorował Ramanudżę, Madhwę, Śridharę Swamiego oraz innych czcigodnych wisznuitów z różnych grup wyznaniowych, czerpiąc z ich nauk podczas przedstawiania swojej interpretacji.
Oczywiście nie ma wątpliwości, iż książki Prabhupady są doskonałym przykładem działalności aczarji, który wiernie przetłumaczył śastry (śastra) w zgodzie z ich specyficznym duchowym smakiem oraz bezpośrednią percepcją rzeczywistości. Komentarze do nich są wiedzą objawioną.
Śrila Prabhupada jest również jednym z wielu zwolenników Dżiwy Goswamiego w wedantycznej tradycji gaudija, którzy opublikowali autentyczne dzieła wyrażające wgląd zarówno ich, jak i Śri Czajtanji.
Jednocześnie gorąco polecam moje książki i nie uważam, że robiąc to przyćmiewam w jakikolwiek sposób chwałę Śrila Prabhupady. Myślę, że tak naprawdę świadczą one wymownie o jego wielkości, gdyż są pisane jedynie dzięki jego łasce. Wszelkie zasługi należą się jemu oraz oczywiście mojemu sikszaguru, Bhakti Rakszace Śridharze Maharadży. Obaj chcieli, abym wykonywał tego rodzaju służbę i w ten sposób kontynuował ich dziedzictwo. Mam nadzieję, że potrafisz zrozumieć tę kwestię i nie będziesz mnie obwiniać za mój wysiłek służenia im w ten sposób.
[1999; Vol. I/16]