Choć Balarama (Balarāma) uważa, że nade wszystko jest przyjacielem Kryszny, postrzega siebie w takiej braterskiej miłości zarówno jako sługę, jak i guru Kryszny. W ten sposób służy Krysznie z nadrzędnej, podrzędnej i równej mu pozycji. Jego nastrój sakhjabhawy (sākhya-bhāva) jest więc sankula (saṁkula), czyli zmieszany – z dasjabhawą (dāsya-bhāva, nastrój służenia) i watsaljabhawą (vātsalya-bhāva). Jeśli chodzi o uczucia rodzicielskie watsalji – jego nastrój guru (gurubhawa, guru-bhāva) – Balarama jest starszym bratem Kryszny, zaś w starożytnym społeczeństwie indyjskim młodsze rodzeństwo traktowało starszego brata jako guru, aczkolwiek takiego, który jest pełen ciepła dla osób, które przyjęły w nim schronienie. Guru żywi tego rodzaju uczucie wobec uczniów. Kieruje nimi za pomocą miłości, uczucia oraz kwalifikacji pozwalających udzielać wskazówek duchowych. Taką miłość, uczucie oraz kwalifikacje uosabia Balarama, toteż niekiedy określa się go mianem akhandagurutattwy (akhanda-guru-tattva), czyli skarbnicą gurutattwy. W tym sensie jest on adiguru (adi-guru), pierwotnym guru wszystkich.
Wszystkie trzy rodzaje uczuć Balaramy do Kryszny ukazane są w Śrimad Bhagawatam. O nastroju Balaramy jako guru Kryszny wspomina się w Dhenukasuralili zawartej w piętnastym rozdziale dziesiątej pieśni tego dzieła. Słyszymy tutaj liczne pochwały z ust Kryszny na cześć Balaramy, poza tym w tekście stwierdza się, że czasem Balarama leży, kładzie głowę na kolanach któregoś z pasterzy, zaś Kryszna masuje Balaramie stopy i daje wyraz tego, iż jest jego sługą (pāda-saṁvāhana-adibhiḥ).
Balarama jest więc jednym z guru Kryszny. Na początku traktatu poświęconemu Śri Czajtanji Krysznadasa Kawiradża Goswami pisze: „vande gurūn” – „składam wyrazy uszanowania moim guru [w liczbie mnogiej]”. Kryszna ma różnego rodzaju guru: dikszaguru, śiwaitę Muniego Sandipaniego; swoją rasaguru Śrimati Radhikę, która uczy go tańca, a zarazem tego wszystkiego, co przypisują mu święte teksty; oraz Balaramę, rodzinnego guru, który, mając ogromną siłę i poczucie dharmiczności, czuwa nad nim i chroni go przed niereligijnością jako marjadapurusza (maryādā-puruṣa).
Słowo bala znaczy „siła”, zaś rāma – „czerpać przyjemność”, a zatem Balarama to ten, który czerpie przyjemność z pokazywania duchowej siły. Jest to siła do robienia tego, co właściwe, do budowania fundamentów duchowego życia na gruncie śuddhasattwy (śuddha-sattva), czystego istnienia, którym rządzi sandhiniśakti (sandhini-śakti) Ramy.
Kiedykolwiek Kryszna robił coś niewłaściwego, Balarama okazywał swoje niezadowolenie. Było tak w przypadku, gdy Kryszna poradził Bhimie, aby ten wymierzył Durjodhanie cios poniżej pasa, czym naruszył kodeks honorowy kszatrijów. Jednakże, choć jest w życiu Kryszny marjadapuszą, Balarama nigdy nie ingerował w jego pozornie niemoralny związek z Radhą. Co więcej, wspierał tę relację przy każdej okazji, aczkolwiek na ogół niebezpośrednio. Faktem jest, że Rama w ogóle nie sprzeciwia się romansowi, w jaki wdaje się Kryszna. W rzeczywistości widzimy, że wręcz pomaga tej miłości, na przykład wtedy, gdy dostarcza pasterkom wiadomość od Kryszny. Podobnie też, jeśli mamy dowiedzieć się czegokolwiek na temat życia miłosnego Kryszny, będziemy musieli otrzymać pomoc od Baladewy. Potrzebne nam będzie jego błogosławieństwo.
Można by pomyśleć, że Balarama nie bierze udziału w miłosnym życiu Kryszny. Słyszymy, że jeśli na ołtarzu są Radha i Kryszna, nie możemy na tym samym tronie posadzić Balaramy. Gdy znajdują się w jednym pomieszczeniu, Balarama wychodzi na zewnątrz, ponieważ w obecności starszego brata Kryszny, Radha będzie się czuć skrępowana. Takie są „reguły” rasa. W istocie są to uczucia, albowiem rasa rządzą uczucia. Jeśli więc Balarama wychodzi, jak możemy mówić, że nie uczestniczy on w rozwoju miłosnego życia Radhy i Kryszny? Nie myślmy w ten sposób. Jest w nie zaangażowany pod każdym względem, w tym wypadku pośrednio. W przeciwnym razie dlaczego miałby wychodzić? Po to, by pomóc im stworzyć atmosferę intymności. Okazuje szacunek ich boskiej miłości, tak jak uczynił to po powrocie do Wryndawany. W ten sposób uczy nas, abyśmy zachowywali się tak samo.
Balarama jest Bóstwem przewodnim sandhiniśakti, będącą esencją śuddhasattwy, istnienia w wymiarze transcendencji. Termin sandhini znaczy „moc istnienia”. Zdarzenia zachodzące w lili stanowią połączenie samwit (saṁvit) i hladini (hlādinī), mocy poznania oraz mocy szczęścia wewnątrz śuddhasattwy, czyli na gruncie sandhiniśakti. To jest prawdziwa bhakti. Balarama emanuje dhamę (dhāma, miejsce rozrywek) oraz przejawia wszystkie postacie w lili. Nawet postać Kryszny jest przejawem sandhiniśakti Balaramy. Zobaczmy, jak jest on wpleciony w tkaninę istnienia niczym wątek i osnowa materiału. Balarama jest tak opisywany w Bhagawatam. Jest on zaangażowany we wszystko i wszędzie. Zawdzięczamy mu to, że istniejemy. Z Balaramy emanuje dhama oraz liczni towarzysze służący Krysznie. Jako że przejawia on nastrój guru (watsaljabhakti), przyjaciela (sakhjabhakti) oraz sługi (dasjabhakti) Kryszny, kontroluje on wszystkie te nastroje i emanuje osoby, które biorą udział w lilach w każdym rodzaju z tych trzech relacji. Jest on źródłem służącego ego – bhakti abhiman mūla balarāma – które stanowi podłoże całej lili.
Od Baladewy pochodzi Mulasankarszana, mający rozrywki w Dwarace i Mathurze. Z Mulasankarszany emanuje Narajana oraz druga czaturwjuha (catur-vyūha). Następnie Sankarszana z drugiej czaturwjuhy emanuje towarzyszy na Wajkuntsze. Rozwija się dalej jako Karanodakaśajiwisznu i ten Mahawisznu emanuje mnogość dusz tego świata, czyli baddhadżiw (baddha-jīva, dusza uwarunkowana).
Balaramie zawdzięczamy więc nasze istnienie, którego jest on podstawą. Uczestniczy on w krysznalili zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio (np. przymykając oczy na pewne kwestie). Mówimy: „Hare”, „Kryszna”, „Rama”. To trzy imiona w mantrze Hare Kryszna. Rozumiane są w bardzo zróżnicowany sposób. Na przykład tak: „Hare” to hladini, „Kryszna” to samwit, zaś “Rama” to sandhini. Radha kontroluje hladiniśakti, moc przyjemności; Kryszna – samwitśakti, moc poznania; Balarama zaś przewodzi sandhiniśakti, mocy istnienia. Hare, Kryszna, Rama. Oto Wryndawana. Ta trójka tworzy Wryndawanę. Gdziekolwiek jest Radha i Kryszna, tam również, na drugim planie, znajduje się Balarama. Nie myślmy więc, że Rama nie jest zaangażowany w życie miłosne Kryszny. Jest on najdroższym przyjacielem Kryszny, zaś bez Balaramy nie byłoby dhamy, krysznalili ani jakichkolwiek innych rozrywek.